అమ్మ ఒడిని విడిచిన నన్ను నీ కౌగిలి లోకి చేర్చుకున్నావు
నాకు నేనుగా గుర్తింపు లేని వేళ నాన్నలా అండగా నిలిచావు
తడబడుతున్న నా అడుగులకు స్దిరత్వం నేర్పవు
నా గమ్యపు పయనం లో స్వేద తీర్చే మజిలి అయ్యావు
నా తగిలిన ఎదురు దెబ్బలను మాన్పే చల్లని మందుగా మారావు
బాధ తో తడిచిన నా కన్నులకు ఆనందపు భాష్పాల రుచిని చూపావు
ఒంటరితనం తో సాగే పోరు లో నాకు తోడుగా నీడగా నిలిచావు
అటుపోటుల లో సైతం నావలా నన్ను విజయతీరాలకు చేర్చావు
ఇన్ని చేసిన నీకు ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోవాలి నేస్తం
స్వార్ధం అనిపించినా ఎన్ని జన్మల కైనా కోరుకున్తన్నాను నీస్నేహం
No comments:
Post a Comment