"స్వ"రూపమంటూ లేని నా జీవితాన్నికి
ఓ "రూ"పు తేచ్చి కొత్తరంగులు అద్దిన వర్ణం నువ్వు
నేను "ప"లకలేక యదమాటున మోడు భార్చిన
ఆశల "కి" చిరునవ్వు జల్లుతో జీవం పోసిన మేఘం నువ్వు
పలకరి౦ "పు" కూడా నా మనసుకి కరువైన వేళ
నన్ను వెన్నుత"ట్టి" బ్రతుకు దారిలో నడిపిన క్రాంతి వి నువ్వు
నా అడుగడుగు "న" ఎదురై అవమానపు సెగలతో రగిలే
నా హృదయాన్ని ప్రతి"రో"జు చల్లని మాటలతో ఓదార్చే వెన్నెలవి నువ్వు
నా మదిలో శిధిలమై బూ"జు" పట్టిన నా ఆశలన్నీ
నీ స్నేహం తో సరికొత్తగా "శు"తి చేసిన రాగం నువ్వు
నా జీవితపు పయనంలోని "భా"రాన్ని తొలగించి
హాయిన్నిచే మధురమైన వ్యాప"కాం" నువ్వు
ఎన్నాటికి నా మనసు పలికే పంచా"క్షా"రి మంత్రం నువ్వు
గడిపేస్తాను నిండునూరేళ్లు ఇస్తే చా "లు" నీ చిన్ని చిరునవ్వు

జై సమైక్యాంధ్రప్రదేశ్. జై జై సమైక్యాంధ్రప్రదేశ్.

తెలుగుతల్లి గుండె చేల్చి చూపేది ఇదేమి ప్రేమరా
తల్లి చీరను పరచి సాగితే అదేమీ ప్రగతి రా
నీ రెండు కన్నులు వేరన్ని తలచకు రా
నీ కన్ను నువ్వే పోడుచుకున్ని వెలుగు కోసం వెతకకు రా
స్వార్దపరుల మాటల మత్తులో మునిగి తేలకురా
నువ్వు , నేను వేరు కాదన్ని మరువకురా
అమ్మ ప్రేమలో వాటాలు తప్పు కాదురా
అమ్మనే వాటాలు చేసేది అదేమీ పనిరా
ఉచ్వాస, నిశ్వాస కలిస్తేనే శ్వాస రా
అందులో ఏ ఒక్కటి లేకున్నా గుండె స్పందన ఆగిపోవును రా
వేరుకుంపటి తెలుగుతల్లి గుండె లో మంట రా
కలిసి ఉంటేనే అది తరగని సిరుల పంట రా
జై సమైక్యాంధ్రప్రదేశ్. జై జై సమైక్యాంధ్రప్రదేశ్.

ఎన్నాళ్ళు నువ్వు లేని ఈ ఒంటరి పయనం ?

నీ జ్ఞాపకాల తీరంలో నీ అనుభూతుల తెన్నెలలో కూర్చున్నాను ఒంటరిగా
నీ తోడు లేని నా పాదాలు తాకి వెనక్కిపోతున్నాయి ఆ కెరటాలు మౌనంగా
నీ కోసం నాలో రగిలే విరహ ఆవిరిని చల్లచలేక
మారుతున్నాయి ఆ శీతల పవనాలు వెచ్చగా
నా హృదయఘోషకి దిగ్భాంతి చెంది చూస్తుంది సాగరం వింతగా
నా మనసు లోని నీ తలపుల వెల్లువ ప్రోగింది కన్నీరుగా
శాంతించింది నా హృదయం నువ్వు పంపిన ఓదార్పు చిరుజల్లు తాకగా
ఇలా నీ ఓదార్పుతో నేను ప్రతిరోజు గడుపుతున్నా?
ఎన్నాళ్ళు నువ్వు లేని ఈ ఒంటరి పయనం ?

అంకితామిస్తాను ఎన్ని జన్మలకైనా నా జీవిత గ్రంధం

నన్ను చేరితే నీ అదేలసవ్వడి లో ఓ రాగం
నా మనసులో విరిసే ఆలనాటి బృందవనం
నన్ను తాకితే నీ కన్నుబోమ్మల విల్లు నుండి ఓ బాణం
ఆనంద డోలికాలు ఊగే నా హృదయం
నన్ను తాకితే నీ చిరునవ్వుల కడలి లో ఓ తరంగం
నా ఈ జన్మంతా నీకు దాసోహం
నేను పొందగలిగితే నీ మాటల పాలసంద్రం లోని అమృతం
హాయిగా సేవిస్తాను ఈ నిరీక్షణ హాలాహలం
నాకు అందితే నీతో కొన్ని క్షణాలు గడిపే వరం
నిలుపుతాను నా హృదయాలయం లో నీ రూపం
ఇక!
నాకు ఇవ్వగలిగితే నీ నూరేళ్ళ ప్రేమ సంతకం
అంకితామిస్తాను ఎన్ని జన్మలకైనా నా జీవిత గ్రంధం

నీ ప్రేమ కోసం

కన్నీరే నాకు మిగిల్చినా
కరిగిపోదు నా కంటి పాప లో నీ రూపం
నీ ఎడబాటు నా బాట గా మార్చినా
ఆగదు నీ జ్ఞాపకాల బాట లో నా పయనం
నా మాటలన్ని దోచుకొన్ని మూగన్ని చేసినా
ఆపలేను నీ ఉసులు పలకడం
నీ ఉహల తెరచాప ను చీల్చి నడిసంద్రం లో నిలిపిన
చేర్చుతాను నా హృదయ నావ ను నీ ప్రేమ తీరం
నా ఆశల సెలయేరు ను ఎండమావి గా చేసినా
ఆగదు న ఆన్వేషణ నీ చిరునవ్వు తడికోసం
నీ విరహ వేదన లో ప్రతి క్షణం మరణిస్తున్నా
జన్మిస్తున్నా మరుక్షణం నీ ప్రేమ కోసం

మా కాలేజి రోజులు

గడిపేది కొన్ని రోజులు
మిగిలేవి ఎన్నో జ్ఞాపకాలు
దరికి చేరిన మోహమాటం తో కదలని పెదవులు
విడిపోతూ భాదతో పలకలేని మాటలు
పరిచయం లేని దారుల లో సాగని అడుగులు
నడిచిన దారుల ను విడలేక కదలని పాదాలు
స్నేహం కోసం చూసే ఎదురుచూపులు
స్నేహితుల్ని విడిపోతూ వీడ్కోలు పలికే ఆఖరి చూపులు
బయట పెట్టలేని మనసు వెనక మాటలు
మనసు లోనే దాచుకోవటాన్నికి మిగిలే స్నేహాలు
ఇవే !
సంతోష సంద్రం లో నిలువెల్ల తడిపి
అంతలోనే కన్నీటి సుడిగుండం లో కి త్రోసే
మా కాలేజి రోజులు

y.s.r కి చిరు కవిత నివాళి

పేద వాడికి దూరమైన ఆశలను
నీ పాదయాత్ర తో మరల వారి దరికి చేర్చావు
కడుపు కాలి అలమటించే ప్రజలకు
కేజీ రెండు రూపాయిల పధకం తో వారి ఆకలిని తీర్చావు
ఆర్దిక భారం తో జీవితపు తెరచాపలు చినిగిపోయిన ఎన్నో జీవితాలకు
పావలా వడ్డీ రుణాలను ఇచ్చి వారిని సుఖ తీరాలకు చేర్చావు
చినుకు తడి లేక బీటలు పడిన రైతు గుండెలను
జలయజ్ఞం తో ఆ ఆకాశ గంగ ను ఈ నేలకు దింపి భాగీరదుడివి అయ్యావు
ఎందరో మంది నిరోద్యోగులకు ఉపాధి పధకాలతో క్రొత్త జీవితాలను ఇచ్చావు
మరెందరో విద్యార్దుల విద్య కు ఉన్నత అవకాశాలు ఇచ్చి
వారి భవిష్యత్తు కు బంగారు బాటలు వేశావు
ఆర్దిక అసమానతలు, రక్తాన్ని చిందించే ఉగ్రవాదాలు, రైత్తన్న ల ఆకలిచావులు,
పసిపిల్లల ను కబళించే మహంమరి లు , తెలుగు అక్కచెల్లల కన్నీటి దారాల తో
నిత్యం గుండెలు రగిలి పోతున్న "తెలుగు తల్లి " కి శాంతిని ఇచ్చి
ఆ తల్లికి ముద్దు బిడ్డవి , పది కోట్ల ప్రజలకు అన్నవి అయ్యావు
మరి నేడు ఆ తల్లి ఒడిని విడిచి ఆంధ్రప్రదేశ్ ని అనాధాన్ని చేశావా ? ఓ రాజశేఖరా ?
నువ్వు లేక దిక్కు తోచన్ని నీ అక్క చెల్లెలు , అన్నదమ్ములు కోసం జగన్మోహుడు లా తిరిగి రావా?

నీవే

నా మదిలో ఆశల హరివిల్లు నిలిపిన చినుకు తడివి నీవే
నా కలల కోటను కూల్చిన కడలి కెరటం నీవే
నా మనసు నేర్చిన ప్రేమ ఓనమాలు నీవే
నా పెదవులు రచించిన మౌన కావ్యం నీవే
నా కంటి పాపకు జోల పాడిన జాబిలమ్మ వి నీవే
నా కంటి రెప్పల పై అల్లుకున్న కాళరాత్రి వి నీవే
నీ ఉహల దారులలో నన్ను నడిపింది నీవే
నీ యడబాటు తో నన్ను శూన్యం లో నిలిపింది నీవే
ఒంటరిగా సాగుతున్న నా జీవితాన్ని ఆక్రమించింది నీవే
నిన్ను నా అణుఅణువునా నింపుకున్న నన్ను ఒంటరిని చేసింది నీవే
నిన్ను పొందటాన్నికి నేను మరణించిన అది వరమే
మరు జన్మకైనా నా ప్రేయసివి నీవే

నా కల ను సైతం నువ్వు చేరకున్నా

నా కల ను సైతం నువ్వు చేరకున్నా
నిన్నటి నీ కలలోనే నిదురిస్తున్నా
నీ మాటల చిరుజల్లు కురిపించకున్నా
నీ తలపుల జడి లో నిత్యం తడుస్తున్నా
కన్నీరే నువ్వు నాకు మిగిల్చిన
నీ రూపం కరిగి పోకుండా వాటిని దిగమింగుతున్నా
నా తోడు నువ్వు రాకున్నా
నిన్నటి నీ అడుగుజాడల తోడు తో సాగుతున్నా
నీ గుండె లో నా రూపం చేర్పి వేసినా
అది నాకు చేత కాక నా గుండె నే ఆపివేస్తున్నా

ఎన్నాటికి చేరతావో?

ఎన్నాటికి చేరవు నీవ్వు నా చెంతన లేవన్న ఆలోచనలు
నీ ఊసులతో నిండిన నా మదిలో
ఎన్నాటికి చేరవు కన్నీటి జాడలు
నీ రూపమే నింపుకున్న నా కన్నులలో
ఎన్నాటికి చేరవు మౌనాలు
నీతో మాట్లాడే నా పెదవులలో
ఎన్నాటికి అలిసిపోవు నా అడుగులు
నీతో సాగే పయనంలో
ఎన్నాటికి మరుపుకురావు క్షణాలు
గడుపుతుంటే వాటిని నీ ఊహలలో
మరి!
ఎన్నాటికి చేరతావో ?
నీ కోసం వేచియున్న నా జతలో