Thursday, April 22, 2010

నా ఆఖరి ఆప్తుడు

నీ ఎడబాటు లో తన తోడుటుందన్న ఆశ కలిగించి
సాగుతుంది నేడు నీ తలపులు తాకగానే నన్ను విడిచి
ఎంతగా ఆపినా నా చేతిన్ని అడ్డుగా ఉంచి
ఇసుమంతైనా జాలి లేక పోతుంది నన్ను విదిల్చి
సాగింది నా జీవితం నీ జతలో తనన్ని మరిచి
నేడు ఎలా ఉండగలదు నా మాట మన్నించి
నా పై కోపమో ? నీ పై ఇష్టమో తెలియని అయోమాయపు స్దితి
కారణం ఏదైనా ఇక సాగాలి ఒంటరిగానే నా గతి
నా కన్నులు మూసి నీ కౌగిలి చేరే నా ఆఖరి ఆప్తుడిని ఆదరించి
కాలకాలం నీ పెదవుల పై నిలుపుకో చిరునవ్వులుగా మార్చి

No comments: